Η οικονομία μας είχε πάρει ανοδική πορεία και ξαφνικά όλα πάγωσαν! Επενδύσεις, σχέδια και δυστυχώς όνειρα.
Ας μη γελιόμαστε… η κατάσταση είναι σοβαρή και υπάρχει ο κίνδυνος να εκτροχιαστεί αν δεν προσέξουμε. Θα περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να σταθούμε ξανά στα πόδια μας και να επιστρέψουμε στις συνήθειες και την καθημερινότητά μας.
Σίγουρα αυτό που ζούμε μας προκαλεί άγχος, πίεση και ίσως να μας φαίνεται ότι με οδηγό την ελπίδα, η αβεβαιότητα δεν φεύγει από τον ορίζοντα.
Σε λίγο καιρό όλο αυτό θα περάσει και η χώρα θα επανέλθει στους κανονικούς της ρυθμούς, στηριζόμενη για άλλη μία φορά στα καθαρά μυαλά. Για αυτό προφυλάξτε τα! Ακονίστε τα!
Η οικονομία θα κινηθεί μόνο μέσω της ουσιαστικής συνεργασίας και των στρατηγικών επενδύσεων.
Ας εκμεταλλευτούμε αυτό το διάστημα για να περάσουμε χρόνο με τις οικογένειές μας, να σκεφτούμε το επόμενο επαγγελματικό μας βήμα και να στήσουμε από την αρχή την σκακιέρα, με τα δεδομένα που θα έχουμε.
Αυτό το διάστημα επενδύστε στην αλληλεγγύη! Οι ρητορικές μίσους «γιατί βγαίνει η γιαγιά», «γιατί ο γείτονας κάνει αυτό κι εγώ δεν το κάνω», δεν θα μας βοηθήσουν. Προσπαθήστε να καταλάβετε τον απέναντί σας πριν αρχίσετε να τον κατηγορείτε.
Σκεφτείτε ότι αυτή η γιαγιά μένει μόνη της, χωρίς κανέναν να τη βοηθήσει με τα ψώνια. Ο γείτονας που βγαίνει να περπατήσει, ίσως το έχει ανάγκη! Όλοι το έχουμε ανάγκη!
Σίγουρα υπάρχουν αρκετοί αφελείς, οι οποίοι θέτουν σε κίνδυνο την κοινωνία.
Ας κρατήσουμε όμως την ελπίδα μέσα μας κι όχι την κακία, γιατί το δεύτερο δε θα μας κάνει πιο ευτυχισμένους.
Χάρηκα πολύ που διάβασα για μία φοιτήτρια, η οποία προσφέρθηκε να βοηθήσει ανθρώπους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες με την επίσκεψη στο supermarket και την αγορά ειδών πρώτης ανάγκης. Θέλω να διαβάζω για τέτοια περιστατικά κι όχι σχόλια «εγώ μένω μέσα για τις γιαγιάδες κι αυτές κάνουν βόλτα». Σεβαστείτε τους ανθρώπους που μας μεγάλωσαν και προστατέψτε τους με αγάπη, όχι με φωνές και επιθετική κριτική.
Πρέπει να μείνουμε στο σπίτι, πρέπει να σταματήσουμε την αλυσίδα μετάδοσης, πρέπει να πάρουμε σοβαρά όλο αυτό που συμβαίνει!
Ας κρατήσουμε ασφαλή απόσταση από τους αγαπημένους μας, για να τους προστατέψουμε. Πηγαίνοντας στα χωριά απλά θέτουμε σε κίνδυνο μικρές κοινωνίες, στις οποίες δεν υπάρχουν κέντρα υγείας.
Μένουμε στο σπίτι, δείχνουμε αλληλεγγύη στους συνανθρώπους μας και βοηθάμε με όποιον τρόπο μπορούμε το κράτος, την κοινωνία, αλλά και την οικονομία να κινηθεί.
Πέρυσι, τέτοιο καιρό, όλοι ανεβάζαμε έναν στίχο του Ελύτη «Την Άνοιξη αν δεν τη βρεις, τη φτιάχνεις.» Ας τη φτιάξουμε!
Θέλω να δω ξανά την πόλη μου ζωντανή, όπως πριν, θέλω να δω την Ελλάδα να φοράει τα ανοιξιάτικά της. Και θα γίνει! Αρκεί να μείνουμε σπίτι, να βοηθήσουμε με όποιον τρόπο μπορούμε και να ανασυνταχτούμε τόσο ατομικά όσο και σαν κοινωνία.
“Αν δεν σου λείψει ένα κομμάτι ζωής, όνειρα μην περιμένεις.” Οδυσσέας Ελύτης | Εκ του πλησίον
Κλείνω με αισιοδοξία και σεβασμό,
Φωτογραφία: Μεγάλο Λιβάδι, Σέριφος